ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΠΕΖΟΥ ΠΟΥ ΒΡΗΚΕ ΦΡΙΚΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΣΕ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟ ΤΡΟΧΑΙΟ. Χειρισμός και Εκπροσώπηση: Παναγιώτης Θ. Κουμαριώτης
Αριθμός Απόφασης 1769/2020 – Εφετείο Αθηνών
Το Δικαστήριο επιδίκασε αξιόλογη χρηματική αποζημίωση στην οικογένεια ηλικιωμένου πεζού, ο οποίος βρήκε φρικτό θάνατο, εξ αιτίας της εγκληματικής αμέλειας οδηγού αυτοκινήτου, στην Εθνική Οδό.
Ειδικότερα, ο εναγόμενος οδηγός και η αρμόδια ασφαλιστική εταιρεία υποχρεώθηκαν να καταβάλουν συνολική χρηματική αποζημίωση μεγαλύτερη των 150.000 ευρώ, λόγω ψυχικής οδύνης, για το θάνατο ηλικιωμένου πεζού, συζύγου, πατέρα και παππού των εναγόντων, ο οποίος, ενώ διέσχιζε κάθετα Επαρχιακή Εθνική Οδό, έπεσε αιμόφυρτος στο οδόστρωμα, όταν παρασύρθηκε από το αυτοκίνητο όχημα του εναγομένου οδηγού που έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
Το ύψος της χρηματικής αποζημίωσης, που ορίστηκε τελεσίδικα από το Εφετείο Αθηνών, καθορίστηκε από μία σειρά παραμέτρων όπως α) η ηλικία του θανόντος, β) ο στενός εξ αίματος και αγχιστείας συγγενικός, αλλά και συναισθηματικός δεσμός, γ) ο βαθμός και το είδος της αμέλειας που βαρύνει τον εναγόμενο, οδηγό του ζημιογόνου αυτοκινήτου καθώς και ο βαθμός της συνυπαιτιότητας του θανόντος στην επέλευση του ατυχήματος και δ) η κοινωνική και οικονομική κατάσταση των μερών.
Σύμφωνα με τη συλλογιστική της απόφασης του Εφετείου Αθηνών, το Δικαστήριο, αξιολογώντας το σύνολο του προσκομισθέντος αποδεικτικού υλικού έκρινε, μεταξύ άλλων, και τα εξής:
«Στις […] και περί ώρα […] ο πρώτος εναγόμενος, οδηγώντας το υπ’ αριθμ. κυκλοφορίας […] αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας του, το οποίο ετύγχανε κατά το χρόνο του ατυχήματος ασφαλισμένο για την προς τρίτους αστική του ευθύνη, στην δεύτερη εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία […] εκινείτο με ταχύτητα μεγαλύτερη του ανωτάτου για την περιοχή επιτρεπομένου ορίου (90 χιλ/ώρα), στην […]. Η πιο πάνω οδός είναι διπλής κατευθύνσεως, με μία λωρίδα κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση. […]. Ο πρώτος εναγόμενος παρέσυρε με το εμπρόσθιο τμήμα του αυτοκινήτου του, παρά τον ελιγμό που επιχείρησε, τον […], ο οποίος εκείνη τη στιγμή διέσχιζε κάθετα το οδόστρωμα της παραπάνω οδού από δεξιά προς τα αριστερά σε σχέση με την πορεία του αυτοκινήτου και ενώ αυτός (πεζός) είχε διανύσει απόσταση περίπου 2.50 μέτρων στο οδόστρωμα του ρεύματος κυκλοφορίας του αυτοκινήτου, με αποτέλεσμα να τραυματισθεί σοβαρά ο πεζός […] και να καταλήξει ο τελευταίος, μετά από ένα μήνα ενδονοσοκομειακής νοσηλείας στις […], υποκύπτοντας στα τραύματά του. Ο θανών υπέστη μεταξύ άλλων εστιακό τραυματισμό στον εγκέφαλο, πολλαπλά κατάγματα πλευρών και σπονδύλων, βαρύτατες κακώσεις λεκάνης, τραυματικό πνευμονοθώρακα, τραυματικό αιμοθώρακα, τραυματισμό σπλήνας, κάταγμα κλείδας, κάταγμα περόνης, τραυματική υπαραχνοειδή αιμοραγία, κακώσεις οι οποίες ως μόνη ενεργός αιτία επέφεραν τον θάνατο αυτού. […]
Ειδικότερα, ο μεν πρώτος εναγόμενος, οδηγός του αυτοκινήτου, ευθύνεται γιατί δεν οδηγούσε με σύνεση και έχοντας διαρκώς τεταμένη την προσοχή του, δεν ασκούσε τον έλεγχο και την εποπτεία του οχήματός του ώστε να μπορεί σε κάθε στιγμή να εκτελέσει τους απαιτούμενους χειρισμούς και ειδικότερα να διακόψει την πορεία του οχήματός του μέσα στο πεδίο ορατότητάς του και μπροστά σε ένα εμπόδιο που μπορούσε να προβλεφθεί και δεν ρύθμισε ανάλογα την ταχύτητα, λαμβανομένου υπόψη ότι επικρατούσε σκότος και τεχνητός φωτισμός δεν υφίστατο και ότι διερχόταν σε περιοχή, με αραιή έστω κίνηση πεζών, όπως είχε υποχρέωση από το νόμο (άρθρα 12 και 19 και 20 του ΚΟΚ) και μπορούσε, ως οδηγός αυτοκινήτου να πράξει, θα έπραττε δε κάθε μέσος συνετός οδηγός που θα βρισκόταν κάτω από τις ίδιες συνθήκες, εκινείτο δε με ταχύτητα μεγαλύτερη από την επιτρεπομένη για την περιοχή (90 χιλ/ώρα) και έτσι αντιλήφθηκε καθυστερημένα από απόσταση 20 μέτρων τον επί του ρεύματος πορείας του, κινούμενο πεζό και ως εκ τούτου δεν μπορούσε έγκαιρα να χρησιμοποιήσει το σύστημα πεδήσεως του αυτοκινήτου του και να αποτρέψει την παράσυρσή του, ώστε να αποφευχθεί ο θανάσιμος τραυματισμός του συζύγου, πατρός και παππού των εναγόντων».
Το Γραφείο μου αναλαμβάνει με μέγιστη επιμέλεια και αποτελεσματικότητα πάσης φύσεως υποθέσεις τροχαίων ατυχημάτων, πανελλαδικά, τόσο σε αστικό όσο και σε ποινικό επίπεδο και με κόστος, το οποίο ανταποκρίνεται στις οικονομικές δυνατότητες των εντολέων μου.
